1. Θρύλοι για τον καφέ

Υπάρχουν πολλοί θρύλοι για την ανακάλυψη των τονωτικών επιδράσεων του καφέ. Ένας από τα παλαιότερους αναφέρεται σε έναν νεαρό αιγοβοσκό στην Αιθιοπία γύρω στο 850 μ.Χ. Είχε παρατηρήσει ότι, αφού έτρωγαν ένα συγκεκριμένο είδος καρπού, οι κατσίκες του γίνονταν ιδιαίτερα ζωηρές.

Αργότερα, κάποιοι μοναχοί δοκίμασαν τον καρπό, αλλά απογοητεύτηκαν τόσο από την πικρή γεύση του που τον πέταξαν στη φωτιά. Σύντομα, ένα υπέροχο άρωμα αναδιδόταν γύρω τους. Η περιέργεια των μοναχών αφυπνίστηκε τόσο, που χρησιμοποίησαν τους ψημένους καρπούς για να δημιουργήσουν ένα ρόφημα, το οποίο θεωρούσαν δώρο από τον Θεό γιατί τους βοηθούσε να μείνουν ξύπνιοι τη μισή νύχτα.

2. Η ανακάλυψη του καφέ

Η παράδοση της κατανάλωσης καφέ χρονολογείται από τον 11ο αιώνα. Τότε ήταν που ο καφές διαδόθηκε για πρώτη φορά στην Αραβία από την αρχική του πατρίδα, την Αιθιοπία. Οι Πέρσες ενθουσιάστηκαν από τις αναζωογονητικές επιδράσεις αυτού του νέου «οίνου του Ισλάμ», επειδή το πραγματικό κρασί ήταν αυστηρά απαγορευμένο στους μουσουλμάνους. Η λέξη «καφές» προέρχεται από την αρχαία αραβική λέξη «qahwah».

Στο δεύτερο μισό του 15ου αιώνα, ο καφές εξαπλώθηκε στο Βασίλειο της Αραβίας μέσω της Μέκκας και της Μεδίνας και το 1510 έφτασε στο Κάιρο.

Στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα, το Οθωμανικό Βασίλειο ήταν στο απόγειό του. Ο καφές άρχισε να διαδραματίζει ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στην Αραβία, τη Μικρά Ασία, τη Συρία, την Αίγυπτο και τη νοτιοανατολική Ευρώπη. Τα πρώτα καφενεία άνοιξαν στη Δαμασκό και το Χαλέπι το 1530 και το 1532.

3. Ο καφές κατακτά την Ευρώπη

Το 1615, Βενετοί έμποροι μετέφεραν τα πρώτα σακιά καφέ στη δυτική Ευρώπη. Το απολαυστικό άρωμά του και οι τονωτικές του ιδιότητες γρήγορα καθιέρωσαν τον καφέ ως αγαπημένο ρόφημα και σύντομα εμφανίστηκαν cafès σε όλη την Ευρώπη. Έχοντας το νου της συνεχώς στη δουλειά, η αστική τάξη μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα εξυμνούσε την αφυπνιστική επίδραση του καφέ που μετέτρεπε τους οπαδούς του σε αξιόπιστους εργαζόμενους. Ολλανδοί και Άγγλοι ναυτικοί μετέφεραν το φυτό στις αποικίες των πατρίδων τους σε όλο τον κόσμο.

Όταν οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να διακόψουν την πολιορκία της Βιέννης το 1683, άφησαν πίσω τους 500 σακιά καφέ. Ένας Πολωνός επιχειρηματίας τα χρησιμοποίησε για να ανοίξει το πρώτο cafè της πόλης.

Η εξάπλωση του ροφήματος συνοδεύτηκε από μία τεράστια ανάπτυξη της καλλιέργειας καφεόδεντρων. Ήδη από τα τέλη του 17ου αιώνα, έγιναν επιτυχημένες προσπάθειες για την καλλιέργεια καφεόδεντρων σε θερμοκήπια. Ένα από αυτά τα δέντρα στάλθηκε στον Λουδοβίκο XIV στο Παρίσι ως δώρο το 1714. Αυτό το μοναδικό δέντρο πιστεύεται ότι ήταν ο πρόγονος εκατομμυρίων καφεόδεντρων.

4. Ο καφές στον 20ο αιώνα

Στις αρχές του 20ου αιώνα, η Βραζιλία ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός καφέ στον κόσμο. Σήμερα, σχεδόν όλη η παραγωγή καφέ προέρχεται από την Κεντρική Αμερική, τη Βραζιλία και τα τροπικά μέρη της Νότιας Αμερικής. Η παγκόσμια παραγωγή καφέ έχει φτάσει γύρω στους 150 εκατομμύρια σάκους ετησίως, με τη Βραζιλία, τον κορυφαίο παραγωγό, να παράγει περισσότερο από το 1/3 του συνόλου.

Το καβούρδισμα του καφέ στο σπίτι αντικαταστάθηκε οριστικά από το τελικό βιομηχανικό προϊόν. Το 1901, ο Ιάπωνας Δρ. Sartori Kato παρουσίασε την πρώτη διαλυτή σκόνη καφέ. Το 1938, η εταιρεία Nestlé έθεσε τα θεμέλια για την εμπορία του διαλυτού (στιγμιαίου) καφέ.

Η κλιμάκωση της χρήσης καφέ αντικατοπτρίζεται στην τάση της παγκόσμιας κατανάλωσης ακατέργαστου καφέ τα τελευταία 250 χρόνια.

1750: 600.000 σάκοι, 1850: 4 εκατομμύρια σάκοι, 1950: 36 εκατομμύρια σάκοι, 1995: 94 εκατομμύρια σάκοι, 2000: 103 εκατομμύρια σάκοι.

Η ζήτηση για καφέ έχει καταστήσει αυτό το ζεστό ρόφημα το δεύτερο πιο σημαντικό εμπορικό αγαθό μετά τα προϊόντα πετρελαίου. Η τάση αυτή συνοδεύτηκε από φάσεις υπερπαραγωγής, καύση πλεονασματικών αποθεμάτων, κατάρρευση των τιμών, παγκόσμια οικονομική κρίση, μείωση της κατανάλωσης κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων και τη σύναψη συμφωνιών σε όλο τον κόσμο για τη σταθεροποίηση των τιμών του καφέ. Στη Γερμανία, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο καφές έγινε σύμβολο της οικονομικής ανασυγκρότησης και του οικονομικού θαύματος. Η κατανάλωση καφέ ήταν συνώνυμο της ικανότητας των ανθρώπων να ανταπεξέρχονται οικονομικά ξανά.